آیا نسخه مصنوعی «هورمون عشق» می تواند مشکلات انسان را برطرف کند؟
هورمونی که تقریبا بیشتر مردم با نام اون آشنا هستن، یعنی «اکسیتوسین»، که به «هورمون عشق» هم مشهوره دلیل ساخته شدن محبت مادرانه، ارتباطات عاشقانه و احساسات خوب و حس اعتماد می شه.
تازگیا محققان نسخه عجیب این هورمون رو ساخته ان که پایداری بیشتری نسبت به نمونه طبیعی خود داره و به گفته کارشناسان، مشکلات جانبی خاصی هم روی بدن فرد بدنبال نداره.
اما بعضی در مخالفت با این ادعا، می گن که این هورمون مصنوعی نمی تونه راه حلی واسه حل مشکلات بزرگ شیمیایی باشه.
اکسیتوسین در زمان تولیدمثل و زمان شیردهی تولید می شه، از این رو تو یه آزمایش علمی اعلام شد که بوئیدن این ماده شیمیایی می تونه در بازیهای شرط بندی اندازه اعتماد افراد رو زیاد کنه.
اما این ادعا بعدا زیر سوال رفت. محققان این تحقیق تصور می کردن این هورمون، قول و پیمان رو به عنوان درمانی واسه اضطراب اجتماعی، اوتیسم و مشکل شخصیت مرزی نشون میده. به این خاطر که می گن اکسیتوسین اثرات منفی روی قلب و عروق داره و موجب افزایش تپش قلب و فشار خون می شه، محققان یه جور هورمون مصنوعی تولید کردن که همه خواص مثبت اکسیتوسین رو داراس اما اثر منفی روی کارکرد قلب از ان حذف شده.
البته قبل از خوشحالی در این مورد باید بدونین که این دارو هم مثل دیگه داروهای شیمیایی مشکلات جانبی خاص خود رو داره.
نسخه تازه ای که از اکسیتوسین تولید شده، پایداری بیشتری نسبت به نسخه واقعی داره و از حولوحوش جورواجور مورد آزمایشات زیادی قرار گرفته. اکسیتوسین مصنوعی تزریق شده به سلولای رحمی باعث می شه تا سلولا منقبض شن، درست مثل واکنشی که پس از ترشح هورمون طبیعی در بدن تماشاگر اون هستیم.
هم اینکه، با تزریق اکسیتوسین مصنوعی به بدن موشایی که از محرکا ترسیده بودن، مشخص شد که ترس کمتری رو نسبت به دیگر موشا احساس می کنن.
اکسیتوسین مصنوعی در بدن آدم هیچ ضرری واسه قلب نداره، این در حالیه که نسخه واقعی اون می تونه عوارضی واسه این عضو از بدن به دنبال داشته باشه.
دانشمندانی که این هورمون رو تولید کردن، قصدشون شناخت چگونگی کارکرد این هورمون در بدن آدم نبوده. بلکه می خواستن تا بدین واسطه بعضی از مشکلات اجتماعی آدما رو درمان و برطرف کنن.
اکسیتوسین میتونه مهارتهای اجتماعی رو در افراد خجالتی و کمرو تقویت کرده و بهتر کنه.
البته شبهه های زیادی در مورد اینکه واقعا اکسیتوسین می تونه اعتماد بسازه یا خیر هست.
تحقیقات زیادی ثابت کردن که این هورمون اون طور که براش تبلیغ می شه، موثر نیس.
مثلا با مصرف داروی اکسیتوسین شما نمی تونین از خیانت کردن همسر خود پیشگیری کنین.
هم اینکه در آزمایشی دیگه هم مشخص شد کسایی که این ماده رو اسنیف کردن، هنگام بازیای مالی با غریبها، از اندازه مشارکت خود کم کردن. هم اینکه، هورمونای ایجادکننده رابطه عمیق مادر و فرزندی هم ممکنه باعث شن تا در برابر کسایی که مثل ما نیستن حالت دفاعی داشته باشیم و این با افزایش اندازه حسادت و حسرت کشیدن نسبت مستقیم داره.
هنوز هیچ اطلاعاتی در دست نیس که نسخه مصنوعی اکسیتوسین می تونه از اینجور عوارضی پیشگیری کنه یا خیر.
با تموم این حرفا، نمیشه اثرات مثبت این هورمون مصنوعی رو رد کرد.
اما بهتره قبل از مبادرت به مصرف در مورد همه مشکلات جانبی اون تحقیقات نیاز به عمل بیاد.
در آخر شاید بد نباشین توضیح بدیم که اکسیتوسین هورمونیه که از پایه در هیپوتالاموس ترشح میشه و در مغز به عنوان یه انتقالدهندهی عصبی عمل میکنه. این هورمون قوی در روابط و این که چیجوری با بقیه همراه میشیم، نقش بزرگی بازی میکنه. افزایش اکسی توسین در بدن منتهی به اتفاقات خوب و باحالی در کل سیستم فیزیکی و روانی فرد می شه. هورمون عشق، در لحظه زایمان زنان به بالاترین سطح ترشح خود میرسد. محققان میمی گن اکسی توکسین روی رفتارهایی مثل اطمینان و فداکاری اثر میذاره.
این هورمون هم اینکه موجب بروز رفتارای به طور کامل مخالف مانند حسادت و غرور هم می شه.
اکسیتوسین میتونه مهارتهای اجتماعی رو در افراد خجالتی و کمرو تقویت کرده و بهتر کنه.
هم اینکه احساس همدردی و پیوند رو مخصوصا بین والدین و فرزندان افزایش میدهد. در آخر هم بگیم که عکس العملهای متفاوت افراد در برابر ترس، به سطح گیرندههای اکسی توسین بستگی داره.
طوری که هرچه این گیرندهها فعالتر باشن، افراد پردل و جربزهتر میشن.