حسن بن سری عبدیِ کاتب، مشهور به انباری است.[۵۳۰]
- سَجستان
حَریز بن عبدالله سجستانی، از شاگردان عبدالله بن أبی یعفور عبدی کوفی است.[۵۳۱]
- هرات
ابراهیم بن میمون بیّاع هروی، از شاگردان معاویه بن عمار دُهنی است.[۵۳۲]
- شام
صعصعه بن صوحان، در مواجهۀ با معاویه در صفین، روایتی نقل کرده است.[۵۳۳]
او مدتی در شام تبعید بود که به طبع باید روایاتی داشته باشد.[۵۳۴]
- یمن
ابراهیم بن عمر یمانی، از شاگردان ابان بن ابی عیاش است.[۵۳۵]
- نیشابور
فضل بن شاذان نیشابوری، از شاگردان معاویه بن عمار دُهنیِ عبدی بوده است.[۵۳۶]
- کابل
علی بن مجاهد کابلی کِندی را «مولی حکیم بن جَبَله عبدی» دانستهاند.[۵۳۷]
- ری
علی بن مجاهد بن مسلم بن رفیع کابلی کندی عبدی رازی، قاضی ری را «مولی حکیم بن جَبَله عبدی» دانستهاند.[۵۳۸]
- مدینه
صعصعه بن صوحان در مدینه از امام علی بهرهها برده است.[۵۳۹]
عمر بن اذینه را شیخ طوسی، مدنی دانسته است.[۵۴۰]
- قم
ادریس بن عبدالله قمی، از مشایخ معاویه بن عمار دُهنیِ عبدی بوده است.[۵۴۱]
آدم بن اسحاق اشعری، از شاگردان معاویه بن عمار دُهنیِ عبدی بوده است.[۵۴۲]
ابراهیم بن هاشم قمی، از شاگردان معاویه بن عمار دُهنیِ عبدی بوده است.[۵۴۳]
محمد بن عیسی بن عبدالله اشعری، از شاگردان عمر بن اُذینه بوده است.[۵۴۴]
د. آثار حدیثی بحرین در عصر حضور
شناسایی آثار و مکتوبات حدیثی راویان و محدثان متقدم بحرین از مؤلفه‌های بسیار اساسی در تعریف و تحلیل این حوزه حدیثی است. از خلال این آثار و توان تلاش محدثان این مرکز را در انتقال میراث شیعه نمایاند.
به جهت اهمیت آثار قدما در فصل مستقل این مکتوبات را معرفی می‌کنیم و آثار بعد از آن را ضمن شناسایی حدیث‌پژوهان می‌آوریم.
۱ـ کتاب اخبار صعصعه بن صوحان، از عبد العزیز یحیی جَلودی از آن نام میبرد.[۵۴۵]
۲ـ کتاب، از ابو الصباح کُنانی.[۵۴۶]
۳ـ کتاب، از ابن ابی مقیله (ابراهیم بن خالد عطّار عبدی).[۵۴۷]
۴ـ کتاب الطهاره، از بکر بن احمد بن ابراهیم بن یزید الاشجع.[۵۴۸]
۵ـ کتاب الصلاه، از بکر بن احمد بن ابراهیم بن یزید الاشجع.[۵۴۹]
۶ـ کتاب الزکاه، از بکر بن احمد بن ابراهیم بن یزید الاشجع.[۵۵۰]
۷ـ کتاب المناقب، از بکر بن احمد بن ابراهیم بن یزید الاشجع.[۵۵۱]
۸ـ اصل، از ربعی بن عبدالله بن جارود عبدی بصری.[۵۵۲]
۹ـ کتاب، از خلیل عبدی.[۵۵۳]
۱۰ـ کتاب، از عبدالله بن ابی یعفور.[۵۵۴]
۱۱ـ کتاب، از عبدالعزیز عبدی کوفی.[۵۵۵]
۱۲ـ کتاب، عبدالصمد بن بشیر عُرامی عبدی.[۵۵۶]