با توجه به تحلیل انجام شده می‌توان چنین نتیچه گیری کرد که، با استفاده از روش آنتروپی بیشترین وزن برای شاخص هزینههای انجام پروژه و بعد از ان به ترتیب شاخص های سابقه کاری مسئولین و تیم همکار پروژه، تناسب و ترکیب تخصصی پرسنل درگیر در پروژه و برگزاری به موقع جلسات تیم پروژه با سازمان دارای بیشترین وزن در بین شاخص ها می‌باشند.
۴-۴- تعیین رتبه بندی پروژه‌ها با توجه به شاخص های موثر با روش های تصمیم‌گیری چند معیاره
۴-۴-۱- تکنیک تاپسیس
با توجه به شاخص‌های موثر بدست آمده در مراحل قبل و همچنین وزن این شاخص با تکنیک انتروپی در این مرحله به رتبه بندی پروژه‌ها با توجه به شاخص‌های موثر بر سنجش اثربخشی با پرسشنامه‌های پرشده توسط خبرگان می‌پردازیم. در ادامه ابتدا با روش تاپسیس و بعد از ان با روش ویکور فازی جداول نهایی این تحلیل ها را نشان داده ایم.
منطق اساسی این تکنیک تعریف ایده آل‌های مثبت و منفی می باشد. ایده آل مثبت راه حلی است که شاخص های مطلوب را بیشینه کرده و شاخص های نامطلوب را کمینه کند. به همین صورت، ایده آل منفی نیز شاخص های نامطلوب را بیشینه کرده و شاخص های مطلوب را کمینه می کند. راهکار بهینه، راهکاری است که نزدیکترین فاصله را به ایده آل مثبت داشته و از ایده آل منفی دورترین فاصله را داشته باشد. رتبه بندی راهکار ها در تکنیک تاپسیس بر مبنای شباهت نسبی آن‌ها به راه حل ایده آل صورت می پذیرد. مراحل روش مذکور عبارتند از:
تشکیل ماتریس تصمیم گیری به نحوی که شاخص ها ستون های آن و آلترناتیوهای مختلف سطور این ماتریس را تشکیل می دهند.
تبدیل ماتریس تصمیم گیری موجود به یک ماتریس بی مقیاس شده (ND) :
ایجاد ماتریس بی مقیاس وزین(V) با مفروض بودن بردارw به عنوان ورودی به الگوریتم:
مشخص کردن ایده آل مثبت ( )و ایده آل منفی ( ) که به صورت ذیل تعریف می شود به طوریکه Jمربوط به شاخص های مطلوب و نشان دهنده شاخص های نامطلوب می باشد:
محاسبه فاصله هر آلترناتیو از ایده آل مثبت و منفی با استفاده از روش اقلیدسی:
محاسبه نزدیکی نسبی هر آلترناتیو از راه حل ایده آل(CLi)
رتبه بندی آلترناتیوها با توجه به نزدیکی نسبی به راه حل ایده آل
| برای دانلود متن کامل این پایان نامه به سایت pipaf.ir مراجعه نمایید. |