4- جلب توجه مسئولان به اهميت بازي و بازي درماني به عنوان يك راهكار در آموزش و پرورش كودكان كم توان ذهني
5- يافتن راه‌های جديد براي كمك به مشاوران، مربيان و معلمان در زمينه كار با كودكان كم توان ذهني
6- يافتن راه‌های جديد تا ضمن ايجاد نشاط در كودكان كم توان ذهني از طريق بازي بتوانيم اهداف درماني را نيز در برنامه‌ها لحاظ كنيم.
7- وجود امكانات و وسايل لازم در مدارس استثنايي و عدم استفاده بهينه از اين امكانات در جهت رشد مهارتهای كم توان ذهني
8- ضرورت افزايش اطلاعات نظري و كاربردي مربيان در به‌کارگیری و استفاده از روش‌های بازي درماني در كار با كودكان كم توان ذهني به صورت سازمان‌یافته
9- ضرورت طراحي بازی‌هایي متناسب با توان رشدي كودكان كم توان ذهني كه مبتني بر بررسي و پژوهش باشد.
10- در بيشتر مدارس مشاوران اذعان کرده‌اند كه استفاده از بازي درماني در موقعیت‌های آموزشگاهي می‌تواند براي كودكان كم توان ذهني مفيد و موثر باشد كه پرداختن به اين مسئله می‌تواند مويد نظرات آن‌ها باشد.
11- انجام اين پژوهش امكان و زمينه را براي پژوهش‌هاي ديگر فراهم می‌آورد.
12- ضرورت دارد مربيان و كاركنان مدارس استثنايي از متدهاي آموزشي جديد در جهت رشد مهارتهای شناختي، اجتماعي و حركتي كودكان كم توان ذهني بهره گيرند.
13- اين مسئله می‌تواند اهميت بازي براي اين كودكان را نشان دهد تا از حالت تكراري بودن، وقت‌گذرانی، کسل‌کنندگی به طرف ايجاد نشاط و شادابي و غالباً باهدف آموزشي از پيش طراحی‌شده برنامه‌ریزی و اجرا گردند.
«لاندرت[22] » (1982) اظهار داشت. بازي درماني را می‌توان در تمام رويكردهاي مشاوره‌ای به كار گرفت. از نظر او اين شيوه درماني روش اصلي كار با كودكان 2 تا 12 ساله است. زيرا رشد شناختي آن‌ها محدود است و نمی‌توانند افكار و احساسات خود را به زمان بياورند. او بازي را جزء جدانشدنی زندگي كودكان و شيوه طبيعي يادگيري و ارتباط برقرار كردن آن‌ها با ديگران معرفي می‌کند و «شافر[23]» (2007) اظهار می‌دارد كه در دهه اخير علاقه شديدي به موضوع و حرفه بازي درماني به وجود آمده است (به نقل از حسين نژاد، 1389).
با توجه به سالها سابقه تدریس در دوره ابتدایی ، همواره علاقمند به استفاده از روش های فعال تدریس خصوصا از طریق بازی بوده ام.لیکن هیچ روش مبتنی بر بازی در آموزش و پرورش رایج نیست.یافته های این تحقیق به طور محسوسی می تواند از سوی معلمان مورد استفاده قرار گیرد.
اهداف تحقيق
هدف كلي اين پژوهش بررسي اثر بازي درماني در رشد مهارتهای مربوط به حیطه‌های شناختي، اجتماعي و حركتي و پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير می‌باشد .
اهداف جزئی
– بررسي اثر بازي درماني بر پيشرفت نگهداري ذهني مفاهیم” طول؛ وزن ؛ حجم” در دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير
– بررسي اثر بازي درماني بر رشد ترسيم آدمك در دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير.
– بررسي اثر بازي درماني بر پيشرفت هماهنگي چشم و دست در دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير.
– بررسي اثر بازي درماني بر پيشرفت اجتماعي شدن در دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير.
– بررسي اثر بازي درماني بر پيشرفت تحصيلي در دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير.
– بررسي اثر بازي درماني بر رشد مهارتهای حرکتی دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير.
هدف كاربردي
یافته های این تحقیق بطور مستقیم در آموزش و پرورش عادی و بطور تخصصی در آموزش و پرورش استثنایی کاریرد داشته و برای اولیا و مشاوران تربیتی نیز مفید خواهد بود همچنین یافته های این پژوهش می تواند برای برنامه ریزان درسی مورد استفاده باشد
فرضيههاي تحقیق
– بازي درماني بر پيشرفت نگهداري ذهني مفاهیم” طول؛ وزن ؛ حجم” در دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير موثر می باشد.
– بازي درماني بر رشد ترسيم آدمك در دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير موثرمی باشد.
– بازي درماني بر پيشرفت هماهنگي چشم و دست در دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير موثر می باشد.
-بازي درماني بر پيشرفت اجتماعي شدن دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير موثرمی باشد.
– بازي درماني بر پيشرفت تحصيلي در دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير موثر می باشد.
– بازي درماني بررشد مهارتهای حرکتی دانش‌آموزان كم توان ذهني آموزش پذير موثر می باشد.
تعريف مفهومی و عملیاتی واژهها و اصطلاحات فني و تخصصی
تعاريف مفهومی
کم توان ذهنی: کم توانی است با محدودیت های معنادار در کارکرد هوشی و رفتار سازشی؛ به گونه ای که رفتار سازشی به صورت مهارت های سازشی مفهومی، اجتماعی و عملی بیان می شود. این اختلاف قبل از سن 18 سالگی به وجود می آید(لوکاسون و همکاران،2002).
– رشد شناختي[24]: توانايي درك و به‌کارگیری مفاهيم متناسب با سن و چگونگي برقراري و ادامه رابطه نمادي كودك با ديگران و تحصيل در مدرسه (تمايي نژاد، 1389)
– رشد حركتي[25]: عبارت است از سطح توانايي و كاركرد فرد در انجام امور مربوط به مهارتهای حركتي متناسب با سن كه اين حركات از سطوح حركتي ساده و ادراكي آغاز و تا سطح شناختي پيش مي رود (سازمند و طباطبايي، 13
89).
– رشد ترسيم: توانايي كودك در ترسيم اجزاء آدمك گودیناف كه براساس مهارتهای هنري قضاوت نمی‌شود بلكه بر پايه وجود جزئيات ضروري و رابطه آن‌ها با يكديگر می‌باشد (مقيمي، آذري، 1391).
